کد مطلب:31823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:546
بسم الله الرحمن الرحیم هذا ما اوصی به علی بن ابی طالب علیه السلام اوصی انه یشهد ان لا اله الا الله، وحده لاشریك له، و ان محمدا عبده و رسوله به نام خداوند بخشنده مهربان این نوشتار، همان است كه علی بن ابی طالب به آن وصیت می كند. وصیت نخست او آن است كه شهادت می دهد جز خدای یگانه معبودی نیست. همان خداوندی كه یكتاست و هیچ همتایی ندارد. و نیز شهادت می دهد كه محمد بنده ی خدا و فرستاده ی اوست. شهادت به یگانگی خداوند و رسالت پیامبر اكرم از همان كودكی با [صفحه 27] گوشت و خون و همه ی وجود او آمیخته بود. از همان دورانی كه پیامبر به غار حراء می رفت و با خدای خویش خلوت می كرد، همراز خلوت پیامبر بود. نور وحی را می دید و رایحه ی نبوت را می بویید.[1]. می گویند وقتی حضرت رسول اكرم به پیامبری مبعوث شد و او را به اسلام دعوت ك رد، به آن حضرت عرض نمود می روم تا از پدرم اجازه بگیرم، اما نرفته بازگشت و گفت مگر خداوند در خلقت من از پدرم اجازه گرفت تا من برای ایمان به او از پدرم اجازه بگیرم. این داستان با همه ی زیباییش دروغ است. او پیش از اینها و بیش از اینها پیامبر را می شناخت. وقتی در غار حرا جبرئیل بر پیامبر نازل شد و نبوت او را رسما اعلام كرد، تنها شاهد این ماجرا او بود كه خود فرمود: پس از نزول جبرئیل بر پیامبر و دستور به خواند نخستین آیات قرآن، صدای ناله ای شنیدم و از پیامبر پرسیدم یا رسول الله این ناله از كیست؟ آن حضرت فرمود: علی جان، این ناله ی شیطان است. او از اینكه پیروان من او را بپرستند ناامید شد و از شدت غم و اندوه نالید. آنگاه پیامبر به من فرمود: آری علی جان، هرآنچ هرا كه من می شنوم تو هم می شنوی و هر آنچه را كه من می بینم تو هم می بینی. جز این كه تو پیامبر نیستی. اما تو وصی و جانشین من هستی. تو در مسیر صلاح ره می پیمایی.[2]. به خاطر آن ایمان پاك و نورانی او به خداوند است كه زیباترین [صفحه 28] خطبه ها و ژرف ترین سخنان توحیدی از اوست. هیچ كس جز استادش پیامبر، آنگونه كه او خدا را ستوده و ثنا گفته و عبادت كرده است، نتوانسته است درباره ی خدا و عظمت و قدرت و اوصاف او سخن بگوید و پیشانی بندگی به درگاه كبریائیش بساید. وقتی به یگانگی خدا شهادت می دهد با تمام وجود این را می گوید. خداوند درشهادت به یگانگی خود، او را گواه می آورد، آنجا كه می فرماید: شهد الله انه لا اله الا هو و الملائكه و اولوا العلم قائما بالقسط[3]. خداوند و فرشتگان شهادت می دهند كه جز او معبوید نیست و نیز دانشمندانی كه به خاطر برپایی عدل و دادگری به پا خواسته اند همین را گواهی می دهند. و خداوند در تصدیق رسالت پیامبرش به او دستور می دهد كه علاوه بر خدا، علی را به عنوان شاهد رسالت معرفی كند: و یقول الذین كفرو لست مرسلا. قل كفی بالله شهیدا بینی و بینكم و من عنده علم الكتاب[4]. كافران می گویند تو رسول خدا نیستی. به آنان بگو شاهد و گواه میان من و شما در درستی ادعای من خدا است و آن كس كه علم كتاب نزد اوست. آری چنین كسی اینك هنگام مرگ باز هم به یگانگی خدا و رسالت محمد صلی الله علیه و آله و سلم شهادت می دهد. [صفحه 30]
امام حسن علیه السلام چنین نوشت:
صفحه 27، 28، 30.